Pierwsze wiedeńskie kroki.

Wczorajsza 12 godzinna podróż bardzo mnie zestresowała, wykończyła i dlatego piszę do Was dopiero dzisiaj! Jestem już po pierwszych zajęciach, po pierwszym spacerze, jednak nie czuje się jeszcze w pełni zaklimatyzowana. W tym roku mieszkam w akademiku i dzielę pokój z Serbianką. Cały akademik jest jedna wielką mieszanką narodowościową, a mimo to jestem jedyną Polką - nie ma to jak bycie wyjątkowym. Teraz coś o tym, mniej więcej będzie mój pobyt.
Od poniedziałku do piątku śniadanie i do szkoły. Tam uczę się do 14 i całe po południe należy do mnie. Trzeba powiedzieć, że już koło 17 robi się w mieście bardzo zimno i bez rękawiczek to żadna przyjemność spacerować czy robić zdjęcia, W sobotę i niedzielę będę mogła nieco odpocząć i pospać trochę dłużej, bo nie ma lekcji. Niestety nie mam plany zwiedzania, ale powoli zaczynam się przyzwyczajać do specyfiki Wiednia i myślę, że najpóźniej w środę będę mieć jakieś bardziej określone plany.

Wiem już, że jedna rzecz w Wiedniu będzie mnie denerwować - linie wysokiego napięcia od tramwajów. Nie w każdym wypadku da się jej uniknąć, a usuwanie jej w komputerze będzie trwało wieki!